Inhoud
Autonome neuropathie treedt op wanneer de zenuwen die de onvrijwillige functies van het lichaam beheersen, beschadigd raken, wat de bloeddruk, temperatuurregeling, spijsvertering en blaas- en seksuele functie kan beïnvloeden. Deze zenuwbeschadiging verstoort de communicatie tussen de hersenen en andere organen en kan meerdere systemen aantasten, zoals onder andere cardiovasculaire, gastro-intestinale en urogenitale systemen.
Diabetes is in de meeste gevallen de ziekte die autonome neuropathie veroorzaakt en kan zelden door andere factoren worden veroorzaakt. De behandeling hangt af van de oorzaak van de ziekte en bestaat meestal uit symptoomverlichting.
Mogelijke oorzaken
De meest voorkomende oorzaak van autonome neuropathie is diabetes, wanneer er geen adequate glucoseregulatie is, wat geleidelijk zenuwbeschadiging kan veroorzaken.
Hoewel zeldzamer, kan autonome neuropathie nog steeds worden veroorzaakt door:
- Amyloïdose, die de organen en het zenuwstelsel aantast. Leer hoe u amyloïdose kunt identificeren;
- Auto-immuunziekten, waarvan het immuunsysteem het lichaam zelf aanvalt, inclusief in dit geval zenuwen;
- Geneesmiddelen, voornamelijk die gebruikt worden bij chemotherapiebehandelingen tegen kanker;
- Infectieziekten, zoals botulisme, HIV of de ziekte van Lyme;
Bovendien kan autonome neuropathie ook worden veroorzaakt door bepaalde erfelijke ziekten.
Wat zijn de tekenen en symptomen
Autonome neuropathie kan betrekking hebben op de cardiovasculaire, spijsverterings-, urogenitale, zweet- en pupilmotriciteitssystemen.
De tekenen en symptomen die kunnen optreden bij mensen met autonome neuropathie zijn afhankelijk van de zenuwen die zijn aangetast en kunnen bestaan uit duizeligheid en flauwvallen, veroorzaakt door een verlaging van de bloeddruk, urine-incontinentie, moeite met het volledig ledigen van de blaas, moeite met het handhaven van een erectie of het bereiken van een orgasme, verminderd seksueel verlangen, gastro-intestinale stoornissen zoals diarree, een vol gevoel, misselijkheid en braken.
Bovendien kan het lichaam het in sommige gevallen moeilijk vinden om hypoglykemie te herkennen, de temperatuur aan te passen, het oog aan te passen aan lichte of donkere plekken en de hartslag aan te passen aan lichamelijke inspanning.
Autonome neuropathie kan de kwaliteit van leven van diabetespatiënten aanzienlijk aantasten. Deze ziekte komt meestal voor bij diabetici die deze ziekte al lang hebben.
Hoe te voorkomen
Autonome neuropathie kan worden voorkomen door de bloedsuikerspiegel adequaat onder controle te houden, overmatig alcoholgebruik en roken te vermijden, de juiste behandeling van auto-immuunziekten uit te voeren, hypertensie onder controle te houden en een gezonde levensstijl te behouden.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling is in wezen symptomatisch en moet ook gericht zijn op de oorzaak van het probleem, dat wil zeggen dat het in het geval van diabetes ook noodzakelijk is om de ziekte onder controle te houden.
1. Orthostatische hypotensie en tachycardie in rust
Abrupte houdingsveranderingen moeten worden vermeden, compressiekousen of -broeken moeten worden gebruikt en het hoofdeinde van het bed moet ongeveer 30 cm worden verhoogd. In ernstigere gevallen kan het nodig zijn om een medicijn te gebruiken om de bloeddruk te verhogen, fludrocortison en een dieet rijk aan zout en vloeistoffen.
Als de persoon in rust aan tachycardie lijdt, kan de arts medicijnen voorschrijven om het hart te reguleren, zoals bètablokkers.
2. Gastro-intestinale problemen
Als de persoon last heeft van spijsverteringsproblemen, misselijkheid en braken, kan de arts medicijnen voorschrijven die de symptomen verlichten, zoals metoclopramide, cisapride en domperidon.
In geval van diarree kan de arts loperamide voorschrijven en als de persoon aan constipatie lijdt, kan het nodig zijn om laxerende medicijnen te gebruiken. In sommige gevallen van diarree kan de arts breedspectrumantibiotica voorschrijven om de proliferatie van pathologische bacteriën in de darm te beperken.
3. Urinaire problemen
Om de blaas te ledigen, kan de arts aanbevelen om de blaas volledig te ledigen met buikcompressie en zelfonderzoekende manoeuvres, die moeten worden uitgevoerd door een zorgverlener, of medicijnen die helpen bij het ledigen van de blaas.
Als urineweginfecties optreden of in situaties waarin preventie gerechtvaardigd is, kan de arts antibiotica voorschrijven.
4. Seksuele impotentie
De eerste keuze om seksuele impotentie te behandelen, zijn medicijnen zoals sildenafil, vardenafil en tadalafil, die helpen om een erectie te behouden. In het geval van vrouwen die een verminderd seksueel verlangen en vaginale droogheid ervaren, kan het gebruik van een glijmiddel worden aanbevolen.
Gemaakt door: Tua Saúde Editorial Team
Bibliografie>
- FOSS-FREITAS, Maria Cristina; JUNIOR, Wilson M. et al .. Autonome neuropathie: een risicovolle complicatie bij type 1 diabetes mellitus. Arq Bras Endrocrinol Metab. 52. 2; 2008
- MAYO KLINIEK. Autonome neuropathie. Beschikbaar in: . Betreden op 24 april 2019
- LONGO, Dan L. et al .. Harrison interne geneeskunde. 18. ed. São Paulo: AMGH Editora, 2013. 2984-2986.